Spinnenweb

Zondag, 23 april 2017

Centro Bajo Hotel Labuhan Bajo Flores

De haan is er als de kippen bij vanmorgen. Hij kukelt de Iman wakker zodat hij op tijd is voor het ochtendgebed. De kippen reageren op het kukelen van hun mannetje en kakelen uit volle borst. Een dikke muur scheidt onze kamer van de kippenboerderij, en horen we zelfs wanneer het ei gelegd is. De aardappelen maken vandaag hun laatste route en verdwijnen tussen het voer van de kippen. Vandaag rijden we naar Labuhanbajo ( haven van Bajo)  in het westen van de regio Manggarai.  De oude kathedraal van Ruteng stamt uit de koloniale tijd en is door de Nederlanders gebouwd in 1929. Een blok verder staat de Nederlandse school die gesticht is door de missiezusters. Het is zondag vandaag, de nieuwe kathedraal wordt druk bezocht door de inwoners van Ruteng.

Nabij de stad Cancar stoppen we bij de traditionele ligo, rijstvelden in de vorm van een spinnenweb. We klauteren een berg omhoog vanwaar we een prachtig uitzicht hebben over de mooie rijstvelden. Het is een oude traditie in de regio van de Manggarai en de rijstvelden gaan over van vader op zoon. Het middelpunt van het spinnenweb symboliseert de hemel en aarde. Vanuit het middelpunt worden rijstvelden opgebouwd. Ook hier geldt het kastensysteem, hoe groter de velden, hoe hoger de kasten. Als je als zoon zijnde buiten het dorp woont, moet je een keer per jaar terug komen om de ceremonie Paci  bij te wonen. Men gelooft dat bovennatuurlijke wezens de oogsten beïnvloeden, bescherming geven tegen rampen, en ziekten kunnen veroorzaken. Kippen, varkens en karbouwen worden regelmatig geofferd om de voorouders om voorspoed te vragen. We rijden verder door het schilderachtige landschap en in een van de valleien zien we de grootste rijstvelden van Flores. Deze rijst is bestemd voor de bevolking van Floris. Deze rijst is niet voldoende zodat er rijst geïmporteerd moet worden om aan de consumptie te kunnen voldoen van Floris. In 1975 startte de overheid met het aanleggen van een ondergronds irrigatiesysteem. De beste kwaliteit rijst komt van de droge rijstvelden. Het is arbeidsintensiever en er wordt maar twee keer per jaar geoogst, wat de prijs van de rijst duurder maakt. Langzaamaan wordt het tijd voor de lunch en zorgt Silvester voor zowel de mooie locatie als de heerlijke lunch. De boterhammetjes smaken nog steeds best, en het zal een van de laatste keren zijn, dat we in de open lucht picknicken.

Het merendeel van onze groep wil graag de traditionele Caci ,  het zweepduel bijwonen. Het is een belangrijk deel van de traditionele huwelijksgebruiken die nog steeds een rol spelen, ook bij de katholieke huwelijkssluiting. Het “seizoen” loopt van eind juni tot eind augustus, maar voor onze groep voeren ze een show op om te laten zien hoe het er tijdens de ceremonie aan toe gaat. De strijders zijn uitgerust met schilden van buffelhuid, en ze vallen elkaar aan met lange leren zwepen. Het doel van de krachtmeting is om de fysieke en psychische verdediging van de tegenstander te overwinnen. De sterkste mannen worden door de vrouwen bewonderd en zijn een geschikte huwelijkskandidaat. Voordat de duels plaatsvinden worden we welkom geheten door de dorpsoudste. We krijgen ieder een sjaal omgehangen, en nadat we een mannelijk leider in onze groep hebben aangewezen die het woord neemt en geschenken uitwisselt met het dorpshoofd, begint de ceremonie. Ruud mag als gast de eerste zweepslag uitdelen, waarna het echte werk gaat beginnen. De dorpsgenoten hebben zich inmiddels verzameld en slaan ons geamuseerd gaande. Na de duels voeren de dames traditionele dansen op, waarna de dames van onze groep het voorbeeld mogen volgen.

Na de indrukwekkende show van de traditionele duels en dansen rijden we door naar het havenplaatsje Labuhan Bajo. Aan de prachtige baai In het centrum ligt het gerieflijke hotel Centro Bajo. Labuhanbajo is het enige islamitische plaatsje  op West-Flores. We worden opgewacht door het vriendelijke personeel die ons een vers sapje aanbieden. Zodra de koffers op de kamer zijn verfrissen we ons en verzamelen we daarna in de lobby. We rijden naar een leuk tentje met uitzicht op de haven. Onder het genot van een drankje kijken we naar de zonsondergang. De blauwe baai kleurt langzaam rood en roze. Er speelt een bandje en Silvester grijpt zijn kans om enkele liedjes voor ons te zingen. Hij ontvangt luid applaus van alle gasten, en er wordt om een toegift gevraagd. Na het optreden van Silvester rijden we naar een restaurant waar we genieten van heerlijk “seafood”. Nogmaals klinken we op de mooie reis, maar we realiseren ons ook, dat we morgen vroeg op moeten staan. Maar gezelligheid kent geen tijd, of dat morgenvroeg nog zo is…..

Rees en Ruud