Kakwarm

Vrijdag, 11 januari 2019 
Norma Jeans Lake View Resort Masvingo, Zimbabwe 
De geschiedenis van Masvingo begint in 1890, als Cecil Rhodes, de stichter van Rhodesië, er met zijn troepen binnentrekt. Er wordt een fort gebouwd dat gemakshalve naar de Britse vorstin wordt vernoemd. Fort Victoria was de eerste blanke nederzetting in Zimbabwe. Doordat er onvoldoende water was werd er enkele kilometers verder aan de Muchekerivier een nieuw fort gebouwd. De stad leek een veelbelovende toekomst tegemoet te aan, onder andere door de lokale goudwinning, maar wel al snel overtroffen door grotere steden zoals Bulawayo. Fort Victoria zou altijd een provinciestad blijven. Na de onafhankelijkheid werd de naam veranderd in Masvingo, dat “ommuurde plaats” betekent en verwijst naar de nabijheid van Great Zimbabwe Ruins. De ruïnes zijn overblijfselen van een oude stad die dateert uit de 13de eeuw, die ooit als hoofdstad en groot handelscentrum fungeerde van het machtige Monomatapa rijk.  
Om acht uur is iedereen gereed en kan onze trip beginnen. Jacques heeft een strak schema en voor de lunch wil hij in Masvingo zijn. De planning is dat we lunchen op een picknickplaats bij Great Zimbabwe en daarna de rondleiding gaan doen op het complex. Daarna kunnen we gaan genieten van het uitzicht over het Mutirikwi meer bij het resort waar we vanavond overnachten.  
Als we anderhalf uur onderweg zijn komt Jacques tot de ontdekking dat hij zijn hele hebben en houden vergeten heeft in het hotel. De combinatie van drank en vlinders doet hem zweven in hogere regionen, en doet hem de realiteit van de dag vergeten. Hij voelt zich enorm schuldig want we zullen rechtsomkeer moeten maken naar het hotel. En ja, dan komt het tijdschema in het gedrang en zullen we later dan gepland in Masvingo aankomen. We zien er de humor van in en maken er grapjes over. Het had ook iemand van ons kunnen overkomen. Jacques is ondertussen druk aan het bellen en regelt een taxi die ons tegemoet rijdt. De overgebleven Bonds komen nu goed van pas en wordt de taxi betaald met de resterende Bonds. Het einde van deze reis is in zicht en je merkt aan iedereen dat we moe beginnen te worden. Daarbij is het ook nog eens kakwarm en kost het moeite om niet in slaap te vallen tijdens de rit. Als Jacques dan roept dat het tijd is voor een bushi bushi ( plaspauze) schrikt iedereen wakker en stappen we als makke schapen uit de truck óf om de benen te strekken óf om gebruik te maken van de bush. Om kwart over drie zijn we bij de ingang van Great Zimbabwe waar we uitstappen, en voor diegene die willen een entreekaartje kopen voor een rondleiding door het complex. Ondertussen maakt Jacques een lunch klaar en eten we snel een gezonde boterham voordat we aan de rondleiding beginnen. De blauwe meerkatten slaan ons ondertussen gade en hopen dat er voor hen eten overblijft. Razendsnel zijn ze als de resten uitgegooid worden op het gras en schuwen ze zich niet om het eten af te pakken van hun soortgenoot. Om vier uur wacht de gids ons op bij de ingang van het complex. JM en Ruud gaan niet mee en gaan samen met Jacques en Casper mee naar het resort. Wij spreken af dat Casper ons komt ophalen om zes uur. Great Zimbabwe is gebouwd tussen de 13de en 15de eeuw door de Shona. Ooit fungeerde de stad als hoofdstad en groot handelscentrum dat zich uitstrekte van Zimbabwe tot aan Mozambique. De welvaart van de Shona was gebaseerd op veeteelt, maar daarnaast liepen vanaf Great Zimbabwe handelsroutes naar de kust van Mozambique waar handel werd gedreven met de Arabieren, vooral in goud en ivoor. De naam is afgeleid van de Shonataal, de woorden dzimba dza mabwe betekenen “huizen van steen”. De stad is gebouwd met een paar miljoen granieten stenen die allemaal los van elkaar liggen. Het was een bloeiende welvarende en economische stad die naar schatting op het hoogtepunt 20.000 inwoners had. De stad werd omringd door mysteries, veel blanken hebben beweerd dat het niet waar kan zijn dat negers een dergelijke indrukwekkende stenen stad hebben gebouwd. De stad zou gebouwd zijn door Egyptenaren, Arabieren, Grieken of Joden. Afrikaanse bouwwerken werden voornamelijk gemaakt van leem, hout en riet waardoor ze niet bewaard zijn gebleven. Aan het einde van de 15de eeuw raakte de stad in verval, waarschijnlijk door overbevolking en klimaatverandering. De ruïnes liggen verspreidt over een oppervlakte van 720 ha. Het complex is opgebouwd uit drie verschillende niveaus, het Hill Complex, het Valley Complex en de Great Enclosure. Het Hill Complex is het oudste, waarvan wordt gedacht dat deze plaats het spirituele en religieuze centrum van het Shonarijk was. In de Great Enclosure leefden waarschijnlijk de koning en zijn familie. Binnen de muren staat een ronde toren waarvan men denkt dat dit de graanopslag was. Het Valley Complex werd bewoond door de gewone burgers. De belangrijkste monumenten zijn de acht Zimbabwevogels die gehouwen zijn uit speksteen. De beeltenis van de vogel is opgenomen in de Zimbabwaanse vlag. Niet alleen het complex is bijzonder, maar ook de natuur rond het gebied trekt de aandacht. Tussen de ruïnes staan enorme aloë’s, cactusbomen en palmen. Vanaf het Hill Complex hebben we een prachtig uitzicht op de heuvelachtige omgeving. De klim naar boven vergt heel wat zweetdruppeltjes, en puffen we af en toe uit op de stenen trappen. Onder een dikke boom in de schaduw zit Casper geduldig op ons te wachten op het afgesproken tijdstip. Een korte rit brengt ons naar de gerieflijke accommodatie van vandaag. Ruud en JM wachten ons al op bij het terras. Het gebouw dateert uit de Britse koloniale tijd en heeft de sfeer behouden. De kamers zijn net zo mooi ingericht als de eetzaal en we hebben uitzicht over het meer. Het diner wordt op tijd geserveerd, en na het smakelijke eten keuvelen we nog even na en kijken uit over het meer. Langzaam lopen we terug naar onze kamer en horen we de krekels kirren. Lekker slapen in ons koloniale bedje. 
Rees en Ruud